Ga je mee met Caroni’s wijnreis voorjaar 2020 naar Veneto?

Ga je mee met Caroni’s wijnreis voorjaar 2020 naar Veneto
Wij zijn er bijna… maar nog niet helemaal. De plannen liggen op tafel en nu zoeken wij nog medereizigers. Wat denken jullie van begin april of half mei 2020?  Wij horen het graag. Nu alvast een indruk van dit prachtige gebied en wat jullie te wachten staat.

Veneto
De inwoners van Veneto worden ook wel eens “De Venetianen“ genoemd. Maar dan doe je de bewoners van de andere steden tekort. Daarom gaan wij niet naar Venetië maar naar de betere wijnstreken en steden die erbij horen. 

Het land Veneto was ooit (het mooiste) onderdeel van het Romeinse Rijk en daarna lange tijd niet anders dan de Republiek Venetië en dat tot zelfs 1797. Het Colosseum van Verona doet eer aan de Romeinen en wordt tegenwoordig de Arena di Verona genoemd. Daar beleef je opera in plaats van gladiatorengevechten. Mij spreekt het tijdperk onder het bewind van de Dogen uit Venetië aan. Daar werd gedurende eeuwen rijkdom vergaard. Dat zie je terug in de paleizen en villa’s van Verona, Vicenza, Padua en zelfs in kleinere steden. Het land reikt tot aan de Dolomieten en je kan heerlijk skiën bij Cortina d’Ampezzo de koningin der Dolomieten.

Veneto staat tegenwoordig economisch zijn mannetje in Europa. Voor de bedrijvigheid hoef ik maar Barilla, Benetton, Sisley, Geox en Replay te noemen. De toeristenindustrie doet het ook goed. Ik vermoed zelfs, dat Hotel Europa (Ilja Pfeiffer) in de buurt van Vicenza staat. Maar ons interesse gaat vooral uit naar de wijnstreken Valpolicella, Soave en Prosecco.

Valpolicella
In de provincie Verona kan je jezelf makkelijk verliezen. Natuurlijk in de stad zelf, zoals Romeo en Julia, maar ook in het Valpolicella wijngebied ten noorden van de stad.

De druiven, die er toe doen, heten Corvina, Veronese, Rondinella en Molinara. Allemaal rood en daarmee worden de mooiste wijnen gemaakt. Het paradepaard heet Amarone. Corvina is de belangrijkste en zorgt voor de Valpolicella uitstraling over de hele wereld. Voor witte wijnen ga je naar Soave. Daar vind je een fris terraswijntje en ook de meer elegante en subtiele witte wijnen.

Snel iets over de manier waarop producenten hun wijn al decennia lang maken. De huis-tuin-en-keuken Valpolicella wordt tijdens de herfst gemaakt (Novella achtige wijnen). Voor Ripasso en Amarone hebben zij gedroogde druiven nodig. Die drogen op zolder op matjes tot in de maand januari of zelfs februari en worden dan ter vinificatie gebruikt. Voor Ripasso mengen zij deze met gewone Valpolicella. Voor Amarone gebruiken zij alleen gedroogde druiven in zijn geheel, dan heb je ook echt wat. Wil je dan nog Brunello of Barolo drinken? Ik weet ’t niet.

De tophuizen zijn Quintarelli en Dal Forno Romano. De oudste is Bola. Bekend in Nederland zijn Masi en Allegrini. Pieropan is de naam voor witte Soave. 

Prosecco
Een bezoek aan Valdobbiadene en/of Conegliano is een eerbetoon aan de marketing van Prosecco. Dus dan gaan wij daar ook naar toe. Toevallig zijn de heuvels aldaar nog eens opgenomen als Unesco Erfgoed. 

Gek genoeg is Prosecco niet alleen een lekker prikwijntje (12% alc), maar er worden ook superiore Spumante wijnen gemaakt, die niet onder doen voor wijnen uit de regio om Reims heen.

Verona - Vicenza – Padua
Verona…de stad van de liefde. Kan je ook zeggen van Parijs, Wenen of Rome. Shakespeare heeft in ieder geval de stad op de kaart gezet. “Het balkon van de liefde” is te bezichtigen als het sneeuwt en stormt, zodat de toeristen in de hotels blijven. 

Vicenza is een heerlijke stad om doorheen te slenteren. Overal paleizen, villa’s en leuke kleine straatjes met winkeltjes. De stad wordt ook welk de stad van Palladio genoemd. Andrea Palladio (1508-1580) ontwierp vele prachtige villa’s, die regelmatig nagemaakt werden en overall te vinden zijn. De stad is rijk aan industrie en bekend voor de bewerking van goud en juwelen.

Padua herbergt de oudste universiteit van Europa en heeft de oudste botanische tuin van de wereld.

Hebben jullie zin gekregen om mee te gaan? Vul dan het formulier op onze website in of stuur een e-mail naar info@caroni.nl.

Saluti e a presto,  Adriano, Chloe & Dominique

Caroni's Italiaanse wijnreis naar Puglia 2019

Caroni's Italiaanse wijnreis naar Puglia 2019
Graag wil ik alle deelnemers van Caroni’s wijnreis naar Puglia dit najaar (5 t/m 9 oktober 2019) bedanken voor hun deelname en tevens Chloé voor de uitstekende voorbereidingen zodat de reis in kannen en kruiken was. Deze blog verteld over de belangrijkste type druiven, wijnen, plaatsjes en bezienswaardigheden van het gebied die we o.a. bezocht hebben.

Olea Europaea
Helaas begint deze blog met treurig nieuws. In de Volks Krant van 17 Augustus j.l. stond een artikel met de kop “Al die teerbeminde olijfbomen zijn morsdood“. De Xylella fastidiosa bacterie is sinds 2013 een oorlog met Puglia begonnen en valt het erfgoed, Olea Europaea, aan. De bacterie  verstopt de waterwegen in bomen waardoor deze op den duur sterft. De boomkrekels zorgen voor de verspreiding. Vooral het zonovergoten Salento en het gebied rond Lecce is betrokken bij deze olijfboom catastrofe waarbij er al 1 miljoen bomen zijn overleden en 20 miljoen besmet zijn van de ongeveer 60 miljoen bomen. De Pugliese olijfolie samen met het toerisme zijn de belangrijkste inkomsten van het land. Gelukkig kunnen wij nog genieten van deze uitzonderlijke, dikste, grootste en oudste olijfbomen op aarde. Vele van deze bomen hebben hun wortels diep in de tijd geboord en zijn wel 2000 jaar oud.

Primitivo en Negroamaro
Er zijn meerdere inheemse druiven in Puglia te vinden maar Primitivo en Negroamaro zijn wellicht de bekendste. Tegenwoordig vind je op iedere Italiaanse wijnkaart in Nederland wijn gemaakt van deze druiven. Ilja Gort  benoemd in zijn blog deze twee wijnen als “stoere mannen wijnen”. Het tegenovergestelde is ook waar want vele stoere vrouwen vinden Primitivo en zelfs Negroamaro ook heerlijk wegens het zoete en zwoele karakter.  Deze wijnen proefde wij o.a. bij Cantina Due Palme.

Onbekend maar zeer bemind is Susumaniello. Ook weer dat zoete zwoele gevoel omlijst met wat meer tannine dan de andere twee. Wij proefde deze wijn tijdens ons bezoek bij Cantina I Pastini. In het noorden van Puglia vind je ook Nero di Troja. Het verhaal gaat dat een generaal na de val van Troje vluchtte naar Bari en naast vrouw en kind ook een aantal Troja wijnstokken meenam.

Dat waren dan rode druiven maar er zijn ook  heerlijke witte druiven zoals Verdeca, Minutolo of Bianco D’ Alessano. De terraswijnen worden veelal gemaakt van de Malvasia Bianca, een bekende druif, die veel aan de kustlijnen van de Middellandse zee voorkomen. Bianco D’ Alessano is typisch Pugliaans en wordt vaak geassembleerd met Verdeca druiven. Wijnen met veel smaak en goed bij alle geheimzinnige visjes van de grill. Minutolo was wat in de vergetelheid geraakt maar is tegenwoordig prominent aanwezig in het top assortiment wijnen. I Pastini maakt een droge versie en Li Veli een wat zoetere.

Castel del Monte en Trani
Ook al vlogen wij op Bari en later weer terug via Brindisi , lieten wij deze steden liever links liggen. Het zijn steden waar tegenwoordig weinig te beleven valt in tegenstelling tot oude tijden toen de Romeinen vandaar handel met het Oosten onderhielden. De Normanen gingen graag vanuit deze havensteden naar Jerusalem om de Moslims een kopje kleiner te hakken.

Dankzij Keizer Frederik II van Hohenstaufen (1194-1250) vind je langs de kust vele defensieve bolwerken tegen rovers en indringers maar ook het wonderbaarlijke Castel del Monte. Wat deze vorst bezielde om een dergelijk Castel ergens aan het einde van Europa neer te zetten, is en blijft een raadsel. Het is bijzonder omdat het iets te maken heeft met het getal 8. Het is 8 hoekig, er zijn 8 torens en het heeft 8 kamers. Tegenwoordig kan je een afbeelding van het Castel vinden op een Italiaanse 1 Eurocent.

Trani ligt een half uurtje rijden vanaf Castel del Monte en is een overnachting waard aangezien daar een Kathedraal aan zee staat. Vooral s ’nachts is deze prachtig in het licht gezet. Dit schouwspel samen met een wandeling door het centrum is de moeite waard.

Trullo en de Valle D’ Itria
Trulli te Alberobello hebben wij uiteraard bezocht. Alberobello is een stad van allemaal Trulli in de vallei D’ Itria . Bizar. Een Trullo is een klein huisje met een puntdak. Zo’n omgekeerd zakje met frietjes en mayo. Toen ik er vorig jaar was, wilde ik natuurlijk zo’n huisje kopen. Totaal vervallen kosten deze huisjes slechts €15000,-. Gelukkig werd ik wakker geschud door een aannemer, die mij voorrekende dat de verbouwing minstens een ton of vijf zou kosten. Laat staan om (gemakkelijk) een (eigendoms) vergunning te verkrijgen bij de Gemeente. Het bezoeken van Alberobello blijft, dus, het enige haalbare. In de 15e eeuw was Valle D’ Itria eigendom van de Graven Conversano maar de belasting was plichtig aan het Koninkrijk Napels. Napels berekende de belasting aan de hand van de grote van een Trullo. Daarom zorgde de Conversano’s ervoor dat hun boeren de Trulli zonder cement opbouwden en daardoor makkelijk weer af te bouwen waren. Als de belastinginspecteurs (toen te paard) in aantocht waren en arriveerden, konden zij nergens een Trullo vinden.  Was het maar bij ons i.v.m. de WOZ ook zo makkelijk.

Lecce en de Barok te Puglia
Na de bezetting van de Grieken, Romeinen, Saracenen en de Byzantijnen was het in 1053 de tijd voor de Noormannen. Deze alfa mannetjes waren niet alleen bezeten van de oorlog tegen de Moslims maar lieten prachtige paleizen en kerken achter waar ze ook kwamen (zo ook te Sicilië). Later en vooral in de 17e en 18e eeuw kwam Lecce echt tot bloei. In de Salento werd er volop graan, olijfolie en tabak geproduceerd. De welvaart bloeide in alle hevigheid en de adel zorgde ervoor dat er overal en nergens Barok in overdaad aanwezig was. Vandaar dat een wandeling door Lecce niet mag worden overgeslagen. Wie dan naar een espresso of cappuccino smacht, kan terecht op de Piazza Sant Oronzo. Deze heilige is tevens de patroon van de stad. Karel V zorgde in de bloeitijd voor muren om de stad waarvan alleen de Porta Napoli over gebleven is. Bijzonder is ook de San Marco die in 1543 door de Venetianen werd opgericht, zodat zij verder vrijuit handel konden bedrijven in de winkeltjes om de voormalige kerk heen. De Dom, gewijd aan Maria Santissima Assunta, mag natuurlijk niet overgeslagen worden tijdens de wandeling. Al in de 12e eeuw werd aan de bouw van de Dom begonnen maar pas in de 17e eeuw zorgde architect Giuseppe Zimbalo dat het een heuse Kathedraal werd met een echte Barokke uitstraling.

Masseria
De Masseria dateert meestal van de 16e tot aan ver in de 19e eeuw. Het zijn en waren grote agrarische bedrijven, die ook bestand moesten zijn tegen rovers en bandieten. Tegenwoordig zijn de masseria weer azienda agricola waar graan, olijfolie, pecorino en wijn wordt geproduceerd.  Sommige zijn inmiddels verbouwd tot luxe hotels met alles erop en eraan. Anderen zijn tot ruïne geworden. Tijdens de Barok periode vindt men masseria met monumentale trappen, fresco’s en de typische versierselen uit de Barok. De landheren kwamen zelden langs hun bedrijven en stuurden hun massaro langs om de boel in de gaten te houden. Zelf resideerden de grootgrondbezitters liever in hun palazzo. Wij resideerden tijdens onze reis liever in een masseria en genoten van alles wat het land ons te bieden had.

Saluti, Chloe & Adriaan

Reis naar het verre zuiden van Italië

Reis naar het verre zuiden van Italië
In deze reisblog lees je twee reisverhalen naar het verre zuiden van Italië. Transavia vliegt er naartoe voor betaalbare prijzen. Wat mij betreft is een bezoek aan Zuid Italië echt een aanrader.

Campania
Allereerst neem ik u mee naar Campania waarvan Napoli en de mozzarella di bufala het bekendst zijn. Gelukkig is de afvalberg die er begin deze eeuw lag, voor een groot gedeelte opgeruimd. Zoals u weet, stak de maffia een stokje voor de afvalverwerking en moest Berlusconi het leger inzetten om de rommel op te ruimen. Gedurende die periode werden niet alleen de Napolitanen ziek van de rommel maar stierven hele buffelkuddes wegens de slechte hygiënische omstandigheden. Gelukkig is de mozzarella di bufala inmiddels weer volop te krijgen.

We starten onze reis in Napoli, wat een grauwe en ruwe stad is. Als u met de Sightseeing Bus een rondje rijdt, krijgt u niet echt een indruk waarom de stad eigenlijk wel indrukwekkend is. Er is namelijk niet al te veel te zien, behalve vergane glorie, de haven en veel drukte. Het typeert de stad, dat de meest indrukwekkende ‘Hot-Spots’ de Metro stations zijn. Verder is een bezoek aan het Archeologische Museum een verplichting. Alleen al de zaal over Pompeï met de maquette ervan en een prachtige videopresentatie is de moeite waard. Dan hoef je er zelf niet meer naar toe te gaan, om aldaar onder de voet gelopen te worden door hordes toeristen.

Op iedere hoek van de straat is er een pizzeria. Ik begrijp niet waarom de Napolitaanse pizza zo’n goede naam heeft. Het is moeilijk om een goede pizza te vinden. Ik vond die pas te Paestum bij Beachclub 90. Het is dus echt afhankelijk van de pizzabakker.

Wat Napoli zo speciaal maakt zijn de mensen die er wonen. Om dat te beleven moet u door de binnenstad in de arme wijken rondstruinen. Het is een zelfstandig universum. Het is er gezellig, vrolijk en vriendelijk. De kapper is aan het kaarten met z’n vriendjes en kan u pas helpen als hij gewonnen heeft. Van de eigenaren van de kleine winkeltjes krijgt u een zoen bij binnenkomst, het ondergoed hangt buiten aan de lijn te drogen en overal staat de TV net iets te hard. Als Napolitaan ging ik daar wonen en niet in de dure buitenwijken met de hoge hekken er omheen.

Paestum ligt aan de andere kant van de Vesuvio voorbij Salerno. De ruïnen van de Romeinse tempels zijn daar te bewonderen zonder al te veel toeristen. Hotels, stranden en Tyrrheense zee zijn het helemaal. Ja, en dan is er ook nog de Amalfi kust en Capri aan de Golfo di Napoli. Een boottocht vanuit Salerno langs deze schoonheden mag dan ook niet ontbreken. Even uitstappen om Positano te bezoeken en een souvenir te kopen is een vanzelfsprekendheid. Het heeft pas zin om er te verblijven als je daar de huwelijksnacht door wil brengen. Het is daar namelijk vrij duur maar een huwelijksnacht mag natuurlijk best een duit kosten.

Uiteraard gaat u gezellig uiteten en drinkt u daarbij een lekker wijntje. Falanghina (wit) en Aglianico (rood) zijn heerlijk en vooral van de wijngaarden op en rond de Vesuvio.  

Puglia
Wellicht heeft u wel eens gehoord van Puglia, maar niet van het boek “Puglia: een Paradijs in Zuid Italië“ van historica Willemijn van Dijk. Het is niet zo zeer een reisgids, maar eerder een boek over een reis langs de hoogtepunten en een duik in de rijke geschiedenis en cultuur. Trouwens, u heeft ook veel aan “de Puglia Gids” van de ANWB. Puglia zijn in drie verschillende regio’s te delen en bezoeken. Het noorden met Gargano, het midden met Trulli & Valle d’ Itria en het zuiden met Barokstad Lecce als bekendste trekpleister. Het beste kunt u in een Trullo Agritourismo of een gerenoveerde Masseria verblijven en uitstapjes maken naar het noorden en zuiden. Overal in Puglia vindt u dorpen en steden op heuvels met vele witte huisjes (Griekse invloed), struikelt u welhaast over 1000 jaar oude olijfbomen en is de Ionische kust van een betoverende schoonheid.

Het noorden, de Gargano, is eigenlijk een groot natuurpark, en ja, zelfs een beschermd National Park. In de middeleeuwen waren de plaatsen Monte Sant‘ Angelo en San Giovanni Rotondo bekende pelgrimsoorden. De Kruisvaarders staken van daar de zee over om in Jerusalem de Moslims een kopje kleiner te maken. Verder is er nog Castel del Monte. Het achthoekige kasteel werd gebouwd in opdracht van Frederik II von Hohenstaufen (1194-1250) en tevens Keizer van het Heilige Roomse Rijk. Nu dat ik Puglia bezocht heb, begrijp ik waarom hij liever aldaar vertoefde dan in Rome of Germania. Dit kasteel moet u gezien hebben.

Valle d’Itria is heerlijk in zijn eenvoud met de rode aarde, Trulli en gezellige witte dorpen boven op heuvels met uitzicht op zee. Bezoek Locorotondo, Martina Franca of Ostuni en ga lekker zwemmen aan Ostuni’s riviera. Hoogtepunt kan ook een bezoek aan Alberobello zijn, de hoofdstad van Trulli Country.  Een Trullo is een beetje een vreemd, kegelvormig, wit huisje met een grijs puntdak. Het verhaal gaat, dat deze huisjes snel uit elkaar gehaald konden worden voordat de belastinginspecteur voorbij kwam. Want de heffing werd gedaan naar gelang de grote van het huis. Geen huis, geen belasting. U begrijpt goed, dat ik nu ook zo’n Trullo wil kopen en daar lekker ga mediteren met een heerlijk glas rode Susumaniello uit deze streek.

Op naar het zonovergoten Salento met de barok steden Lecce en Nardo of de kustplaats Otrano aan de azuurblauwe Adriatische zee. In Salento wordt volop graan, olijfolie en vroeger zelfs tabak verbouwd. Eigenlijk is dit gebied de bestemming voor vakanties met kinderen. Lecce is ook voor de jeugd interessant. De straatjes zitten vol met barretjes en restaurants. Vergeleken met Napoli is Lecce vol kleur en licht, echt prachtig. De kust aan de Adriatische Zee is rotsachtig met oogverblindende baaitjes. Aan de andere kant van het schiereiland is de Ionische zee met meer zandstranden zoals bij Torre dell’ Orso. Als je echt naar het einde van de wereld wil reizen, ga dan naar Santa Maria di Leuca.

Puglia leer je pas echt kennen als je de Cucina di Puglia tot je neemt. De pasta heet Orecchiette (oortjes) en er zijn allerlei heerlijke visjes (’t lekkerste van de grill met Pugliese Olio extra vergine) te verorberen. Zelf was ik het meest onder de indruk van Straccoto di Asino e Polenta (stoofpotje van ezel met polenta puree). Bekende wijnen zijn Verdecca (wit) en Primitivo (rood).  Zelf ben ik een grote fan van Susumaniello (rood).

Het zuiden van Italië heeft zoveel moois te bieden, de stadjes, het eten en de mensen. We zijn echt fan van Puglia en we hopen er binnenkort een wijnreis naartoe te organiseren! Gaan jullie mee?  

Val Gardena in de Italiaanse Dolomieten

Val Gardena in de Italiaanse Dolomieten
De Krokusvakantie 2017 is in volle gang terwijl ik dit stukje schrijf over mijn bezoek aan Val Gardena “the holiday valley of the Dolomites“. Voor iedereen die een passie heeft voor skiën, is dit skigebied absoluut de moeite waard om een keer te bezoeken. Alle Caroni’s zijn inmiddels fan en zijn er al meerdere keren teruggekeerd. St Ulrich/Ortisei, Santa Cristina en Wolkenstein/Selva zijn dé wintersportplaatsen in Val Gardena. 

Val Gardena ligt in Südtirol oftewel Alto Adige, de meest noordelijke provincie van Italië. De provincie was voor de tweede oorlog nog deel van Oostenrijk maar dictator Mussolini was maar al te blij om dit mooie maar ook industriële gebied na de oorlog in te lijven. Hij stuurde daar arme Sicilianen en Calabresen naar toe om hard te werken. Alle plaatsnamen hebben hierdoor zowel een Oostenrijkse als een Italiaanse naam en de autochtone bewoners spreken beide talen. 

De reis naar Val Gardena gaat volgens mij het beste per vliegtuig met Transavia naar Innsbruck. Als je met een groep bent dan zorg je voor Taxi vervoer richting het skiplaatsje.  Wel van tevoren even reserveren. Deze winter was ik alleen met mijn vrouw en zonder kinderen en ontdekte ik, dat het dan goedkoper is om een auto te huren vanuit de luchthaven. 

Het ski gebied Dolomiti Superski kent geen grenzen met 1,200 km pistes, die goed geprepareerd zijn (ook als er geen sneeuw is gevallen zoals deze keer). Alleen al een tocht als de Sella Ronda is prachtig. Duurt 2 a 3 uur en er zijn onderweg veel leuke Baita’s en Rifugi om een bakkie te doen of een heerlijke pasta/risotto te nuttigen met een mooi glas Lagrein. Lagrein is de lokale druif waarvan de wijnmakers een volle en lekkere rode wijn toveren.  

De langste afdaling is 10 km en begint boven bij Seceda (2518m) en daalt af naar beneden naar Ortisei (1236m). Onderweg zijn er ook weer voldoende leuke Baita’s. Als je met kleine kinderen gaat skiën, dan is Seiser Alm een aanrader. Allemaal blauwe pistes, skiklasjes en kindvriendelijke hotels met kinderopvang.  

Selva is volgens mij de beste uitvalsbasis om het skigebied te leren kennen. Ortisei daartegen is verre weg het gezelligste dorp met leuke winkeltjes en gezellige restaurants. Santa Cristina is vooral bekend van de FIS Afdaling voor mannen in december, de vrouwen hebben in april FIS de slalom wedstrijden.

De hotels in Selva zijn allemaal voorzien van een wellness waar het na het skiën heerlijk vertoeven is. Wij verbleven al een aantal jaar in Hotel Dorfer waar je naast een wellness ook een heerlijk restaurant hebt. De verschillende Garni hotelletjes, zoals Garni Schenk, in het dorp zijn ook gezellig en iets goedkoper. 

Kortom als je wilt genieten van mooie bergen, brede pistes, lekker Italiaans eten en Italiaanse wijnen als je pauze neemt dan zijn de Dolomieten een geweldige uitvalbasis. Alleen voor mensen die van apres ski houden is dit niet de plek om heen te gaan. Wel voor mensen die apres ski in de sauna en een bubbelbad willen bij komen ;-) 

Bekijk om een indruk van het skigebied te krijgen naar bovenstaand filmpje die wij vorig jaar hebben gemaakt met de familie. 

Saluti, 

Adriaan Caron

De charme van het Italiaanse Sicilië

De charme van het Italiaanse Sicilië
Een bezoek aan het eiland Sicilië stond al jaren boven aan mijn verlanglijstje maar als het puntje bij paaltje kwam, werd het altijd weer Toscane of Piemonte. Begrijpelijk natuurlijk wegens de natuur, de prachtige dorpen, het lekkere eten en de mooie wijnen. Voor een glaasje Barolo of Brunello rijd ik graag een blokje om. Gelukkig lukte het deze keer wel de juiste keuze te maken en vertrok ik met mijn vrouw dit jaar naar Sicilië. Daar is de natuur ook mooi, zijn de dorpen prachtig, smaakt het visje goed en is de wijn heerlijk. Daarbij komt nog een extra bonus en dat is dat je ook gezelschap krijgt van de Maffia. Die zorgen ervoor, dat de toerist niet lastig wordt gevallen en je fototoestel niet uit je auto wordt gestolen. Nou ja, tegenwoordig met een iPhone heb je die toch niet mee. 

Hoe organiseer je nou zo’n reis naar Sicilië? Best wel eenvoudig om zoiets te plannen. Ik kocht een reisgids bij de ANWB om te weten wat we moesten zien en waar de ‘hot spots’ zijn. Verder kijk je op www.secretescapes.com om uit te vinden waar de mooiste hotels zijn met de meeste korting. Transavia brengt je voor weinig geld naar Catania of Palermo. Wij vertrokken naar Catania om eerst de oostkust te ontdekken en vlogen van Palermo weer terug nadat wij de noordkant hadden bezocht. 

Catania is eigenlijk niet echt de moeite waard. Beetje oud en vies en het heeft niet de allure van Palermo. Aan de Ionische oostkust ligt Taormina. Een echte ‘hot spot’ waar de vulkaan Etna op je neer kijkt. Doordat Taormina door toeristen wordt overspoeld, zijn de hotels te duur en de stad te druk. De Etna ruikt teveel naar zwavel en als je een berg wilt beklimmen kan je beter naar Tirol. 

Ga liever naar Syracuse. Die stad leeft en bruist al meer dan 3000 jaar en was ooit de grootste stad in de oudheid. De Corinthiërs, Grieken en Romeinen hebben allemaal hun steentje bijgedragen om de stad tot bloei te brengen. De Barokke Piazza del Duomo is oogverblindend en er trouwen elke dag wel drie of vier stelletjes. Het schiereilandje Ortegia (onderdeel van Syracuse) is een soort 9 straatjes in Amsterdam en je plonst zo in de blauwe Middellandse Zee. Heerlijk!

Om Syracuse heen heb je leuke kleine dorpjes waar er prachtige hotels met zwembaden te vinden zijn. Bij Floride is een echte Siciliaanse Golf Course te spelen. De Barokke steden Noto, Modica en Ragusa zijn onvergetelijk en zeker een bezoek waard. Op de terugweg bezoek je het oude haventje van Marzamemi voor een borrel of diner. En ga je langs Avola om een flesje Nero D’ Avola te kopen.

Na het weekje aan de oostkust was het tijd om met de auto naar de noordkant te reizen. Het landschap in het midden van Sicilië is woest en onbarmhartig. De wegen zijn bezaaid met afrasteringen omdat de Maffia af en toe een stuk opblaast. En als zij geen geld krijgen om het te repareren dan gebeurt dat ook niet. Een bezoek, midden in het eiland, aan Villa Romana del Casale moet ook gebeuren. Alleen al om de vele meters aan mozaïeken vloeren te bewonderen. 

En dan kom je aan te Cefalu. Het pittoreske vissers dorp is heel leuk. De Nomadische kathedraal is bijzonder en overal zijn er winkeltjes en leuke restaurants. Reisbureau Tui.nl biedt hier een prachtig hotel aan dat Kalura heet. Absoluut een aanrader. Tot slot gaat de reis naar Palermo, de stad van meer dan een miljoen inwoners, en verblijven wij in Grand Hotel Villa Igiea MGallery van Sofitel. Het kost een rib uit je lijf maar is wel de plek waar vanuit Palermo bezocht dient te worden. Wat een stad. Een bolwerk van de Maffia. De Feniciërs, Carthagers, Grieken waren er allemaal present. Historische meesterwerken en gebouwen uit de tijd van de Arabieren, Normandiër ‘s en Byzantijnen zijn overal te bewonderen. De Doumo di Palermo, Palazzo dei Normanni, Capella Palatina, Cattedrale di Monreale moet je gezien hebben. Ook een rit met een Appi en gids staat op het programma om de stad te proeven. En aan het einde van de dag is het tijd voor een borrel op Piazza Bellini. De Arabieren stichten meer dan 200 moskeeën in deze stad waarna de Normandiër ‘s deze heiligdommen vaak ombouwden tot Christelijke kerken. Indrukwekkend om te zien (het kan dus eigenlijk wel). Als wij de volgende keer de west- en zuidkant bezoeken dan doen we dat via Airport Palermo, zodat wij de stad weer eens kunnen vereren met een bezoek. 

Adriano uw Master in Italiaanse wijn 

Reis naar de Italiaanse wijnwereld

Reis naar de Italiaanse wijnwereld
In de laatste week van april nam ik Adriano il Maestro di Vino mijn twee dochters, Chloé en Dani, mee naar Piëmonte en Toscane voor een wijnreis naar de mooiste plekjes van deze provincies. Via luchthaven Milaan Malpensa en een tocht langs de risottovelden kwamen wij terecht in de Langhe heuvels. Het gebied waar Barolo, Barbaresco, Barbera en Roero het voor ’t zeggen hebben. Daar vind je de mooiste dorpen zoals La Morra, Monforte en Barolo.

Aan de voet van het dorp La Mora bezochten wij Bio-Barolo wijnmaker Ballarin. Met een 5 tal hectare is hij een kleine producent of eigenlijk nog een echte wijnboer, die met passie zijn bedrijf bewerkt en er net van rond kan komen. Zijn Barolo is zacht, fruitig en het is gelukkig niet nodig om deze lang weg te leggen voordat hij drinkbaar is. Dat is namelijk een vaak voorkomend euvel met Barolo en Barbaresco.

Daarna was een bezoek aan Cascina Chicco aan de beurt. Het bedrijf is met 50 hectare een van de grotere wijnproducenten van het Roero gebied. Met de modernste methoden worden hier elegante wijnen gemaakt. De mooie en moderne wijnkelder is een bezoek meer dan een waard. 

De volgende dag stond in groot contrast tot de ervaring in Piëmonte met bezoeken aan Tenuti Il Corno en Capezzana. Hier zagen wij de oude pracht en praal van het middeleeuwse Toscane.  Oude villa’s, klassieke wijnen en prachtige vergezichten over de Toscaanse heuvels.  Het dorpje Carmignano is prachtig.  

De laatste stop van die dag was bij Podere Il Paradiso ten noorden van San Gimignano.  De witte wijn heet Vernaccia en is de beste witte wijn uit Toscane. Vandaar dat Caroni die al sinds het begin als huiswijn schenkt. Il Paradiso is goed voor een heerlijke en volle warme Chianti en biedt gezellige Agritourismo aan.  Daar hebben wij als familie vroeger vele jaren gebruik van gemaakt.

Een bezoek aan Montalcino, dat ten zuiden van Siena ligt, is altijd een genot voor het oog en de smaakpapillen. Een wandeling door het middeleeuwse dorp dient te eindigen in de Enoteca van het goed onderhouden kasteel.  Inmiddels zijn er zo’n 300 Brunello producenten. Toen ik er voor het eerst kwam, 30 jaar geleden, waren er maar 130. Brunello heeft intussen naam gemaakt.  De jonge Marco Lazzeretti nam een aantal jaren geleden de boerderij, ten noorden van Montalcino, over van zijn opa en bezit nu samen met zijn zus 5 hectare en maakt een heerlijke Brunello voor elke dag. 

Daarna hebben we fantastisch geluncht bij Castello Romitorio. Romitorio, een groot landgoed ten westen, is in het bezit van de bekende kunstschilder Sandro Ghia, die geen verstand heeft van wijnmaken en dit gelukkig overlaat aan professionals. De etiketten ontwerpt hij natuurlijk wel en die weerspiegelen de kwaliteit van de wijn. Vooral de Riserva is meesterlijk maar helaas ook wat aan de dure kant. Laat dat echter geen belemmering zijn.  

Tot slot kwamen wij terecht bij Uccelliera van Adrea Cortonesi. Op 6 hectare en 3 verschillende bodemsoorten, bij Castelnouvo dell’ Abate, ontstaat hier een krachtpatser van een Brunello. Wij mochten verschillende jaargangen uit eikenhouten vaten proberen totdat onze monden scheef stonden. Daarna terug naar Montalcino en s’avonds lekker gegeten bij Grappolo Blu.  

Lijkt het je geweldig om ook eens een wijnreis door Italië te maken? Dat kan via Caroni! Neem contact op met Chloé om een route en datum te bespreken via info@caroni.nl of 0638302412.

Adriano uw Master in Italiaanse wijn

Maart was wijnbeurzen maand

Maart was wijnbeurzen maand
De maand maart staat elk jaar opnieuw in het teken van een bezoek aan de Prowein in Düsseldorf en de Italiaanse Wijnvakdag te Amsterdam. Prowein is een kolossale Wijnbeurs waar dit jaar 6,200 aanbieders uit 59 landen en meer dan 55,000 bezoekers elkaar vinden in meerdere hallen.  De beurs duurt 3 dagen en er vinden workshops, seminars en verschillende presentaties plaats over alles wat met wijn te maken heeft.  De Italiaanse Wijnvakdag is een kleine en gezellige ontmoetingsplaats in de kookfabriek te Duivendrecht waar importeurs van Italiaanse wijnhuizen hun wijnen presenteren aan handel, Horeca en pers. Ook hier wordt een seminar georganiseerd over wijnen van aanbieders die aanwezig zijn. 

Prowein 2016
 “Master in Wine” Mr. Caroni en zijn dochters Chloe en Dominique waren dit jaar mee naar Prowein 2016.  We hebben onze vaste leveranciers Chicco, Paradiso, Ferri, Lazzeretti, Ucceliera en Voliero bezocht en proevden de nieuwe jaargangen en reserveren wijnen die we in Caroni willen serveren. De jaargang 2014 was moeilijk met een mislukte zomer. Piemonte en Toscane zullen geen krachtpatsers voortbrengen maar eerder mooie, elegante en rijpe wijnen.  2015 daarentegen wordt een top jaar. De meeste wijnen van deze jaargang zijn pas volgend jaar beschikbaar en kunnen we helaas dan pas proeven. Vooral uit Toscane en Sicilië hoor je de wijnboeren jubelen. Ook bezochten we een workshop over Nero di Troia di Puglia. Deze druif geeft meestal een frisse en droge wijn en worden vaak gemengd met andere druiven (zelfs met Merlot of Cabernet). Tegenwoordig worden met nieuwe productiemethoden volle wijnen gemaakt die kunnen concurreren met Nero D’ Avola uit Sicilië. 

Italiaanse Wijnvakdag
Op de Italiaanse Wijnvakdag bezocht ik de workshop Autochtone Italiaanse Druiven met mijn schoonzoon Rutger Westerman. Deworkshop werd gepresenteerd met veel kennis en enthousiasme door Hein Sas en Oda van Stekelenburg. Opvallend was een witte wijn waarbij de fles gesloten was met een kroonkurk. Dat moest ook wel om de ontploffing door te veel gist tegen te gaan. Spannend maar niet echt lekker. Daarentegen viel een mooie DOC Etna Rosso op, die gemaakt is van Nerello Mascalese en Nerello Cappuccio. Deze wijn presenteerde zich als “poor mans” Barolo.

Benieuwd naar onze nieuwe ontdekkingen? Meld je aan voor onze Masterclass in Wine Tasting en grote kans dat er een paar voorbij komen!

How to enjoy wine! with Mr. Caroni episode 2

Mr. Caroni heeft besloten om naast de Masterclass in Wine Tasting zijn wijnkennis ook met jullie te delen via een aantal video’s. Hierbij de tweede vlog van Mr. Caroni over How to enjoy wine. Dit keer alles over het component alcohol ook wel “the spirit of wine” genoemd. Wil je Mr. Caroni live in actie zien? Boek hem voor een Masterclass in Wine Tasting samen met je collega’s, vrienden of familie.

Voor nu geniet van deze tweede episode over How to enjoy wine!  

How to enjoy wine!

Mr. Caroni heeft besloten om naast de Masterclass in Wine Tasting zijn wijnkennis ook met jullie te delen via een aantal video’s. Bekijk deze eerste vlog met een korte introductie in how to enjoy wine. Salute!  

Wil je Mr. Caroni live in actie zien? Boek hem voor een Masterclass in Wine tasting samen met je collega’s, vrienden of familie.